Un Paso atrás

Hoxe asaltoume unha pergunta á cual tuve que atopar respostas a contra relóxio.
Que pasa con a o Home moderno e industrializado?Porqué teñen tanto afan de recoñecimento e de protagonismo?Porqué sufren tanta dislexia sentimental?.
Creio que a resposta está no vacio, maila a baixa autoestima que o Home ven desenvolvendo pola presión social na competitividade, en igualar ós seus semellantes na aquisición de bens materiais, a unha velocidade vertixinosa, pois a vellice está á porta.
O Home xá non sabe viver a vida,confunde formación como Humanos, con traballo e ostentación material, difundindo unha imaxen irreal de si mesmo, buscando o recoñecimento colectivo, con carteis de autoeloxios de "que bo son","que bonito son","Mira como estou ben na vida","Son tan bo que acabo de dar 20€ a este necesitado,he!! tu sacame unha foto para poder demostrar que o fixen".
Confunden empatia e altruismo con dar 20€ e alardeálo.
Confunden voluntariado, con aventuras e paseios onde se enchen de adrenalina, facendo depois alarde do mesmo, e en alguns casos utilizando como marketing persoal.
Confunden o respeito pola posición herárquica o status social.
Confundem amizade polo que poden aportar os demáis.
Confundem amor pola estabilidade económica,social o pola aparencia fisica.
O Home moderno vai por mau camiño,creio que camiña a pasos largos para a autodestruición.
O Home moderno quer ter tudo o que está no escaparate, sen ollar os meios para obtelos,porque renega a vellice,confundindo ostentación material e status social, con a eterna xuventude.
Pero, cando desperten un dia dese pseudo soño,encontraran unha dura realidade, que xá non poden dar un paso atrás, perdendo para sempre o que a vida obsequioles por havelas ignorado con sobérbia e desdén.